Prędkość, z jaką monochromatyczny front fali rozchodzi się wzdłuż swojego normalnego kierunku, nazywana jest prędkością fazową fali. Prędkość, z jaką przemieszcza się energia fali świetlnej, nazywana jest prędkością promienia. Kierunek, w którym porusza się światło, obserwowany przez ludzkie oko, to kierunek, w którym porusza się światło.

W przypadku monokryształu niemagnetycznego prędkość fazowa płaskiej fali świetlnej jest prostopadła do kierunku przemieszczenia elektrycznego D i natężenie pola magnetycznego H, natomiast kierunek propagacji energii fali świetlnej jest prostopadły do H i natężenie pola elektrycznego E. Stała dielektryczna anizotropowych ośrodków optycznych jest tensorem drugiego rzędu.D oraz E na ogół nie są równoległe, więc kierunek prędkości fazy v i prędkość liniowa v_r są na ogół niespójne. Dołączony kąt α między nimi nazywa się dyskretnym angle, który jest funkcją kierunku prędkości fazy (lub prędkości promienia) i kierunku D (lub E) (jak pokazano na poniższym rysunku). Prędkość fazowa i prędkość liniowa na ogół nie są równe, a zależność między nimi jestv=v_rsałataα.

Stosunek prędkości, z jaką światło przemieszcza się w próżni (c) do jego prędkości fazowej v w danym kierunku w anizotropowym ośrodku optycznym nazywamy współczynnikiem załamania dla tego kierunku. Podobnie stosunekc do prędkości promienia w określonym kierunku n_r=c/v_r nazywa się współczynnikiem załamania promienia w tym kierunku.

Płytki falowe WISOPTIC